Bu olaya olan merakım, bir gece televizyon karşısında izlediğim film ile başladı. Filmi ortasından itibaren izlemeye başladığım için başta gerçek olaylardan esinlenerek çekildiğini henüz bilmiyordum. Filmin sonunda 1959’da şubat ayında yaşanan bir kazayı hatırlatmak adına çekildiğini gördükten sonra tam olarak ne zaman gerçekleştiğini, olayın nerede ve ne şekilde olduğun araştırmak için bilgisayar başına geçerek araştırmaya başladım.

Tarihi kesin olarak bilinmese de, olay tahminen 2 Şubat 1959 gecesinde gerçekleşiyor. Ural Dağları’nda gezintiye çıkan 9 kayakçının ölümünü konu alan olay, grubun lideri olan İgor Alekseyeviç Dyatlov’un soyadını alıyor. Araştırmacıların yoğun çalışmaları sonucunda, kayakçıların bilinmeyen bir nedenle çadırlarını yırtarak, yalın ayak -30 derece sıcaklıkta ve yoğun kar yağışı altında çadırlarını terk ettiğini saptıyor. Bulunan cesetlerin ikisinin kafatasında diğer ikisinin ise kaburgalarında kırık bulunuyor.

Grup kimlerden oluşuyordu ve grubun amacı neydi?

Grup, kuzey Ural dağlarının Otorten dağına bir gezi yapmayı planlıyordu. İgor Dyatlov liderliğindeki grup, sekiz erkek ve iki kızdan oluşuyordu. Grubun içinde olanların çoğu, Ural Teknik Üniversitesi mezunuydu. Peki grup üyeleri kimlerdi?

– İgor Alekseyeviç Dyatlov (Игорь Алексеевич Дятлов), grup lideri, d. 13 Ocak 1936
– Zinaida Alekseyevna Kolmogorova (Зинаида Алексеевна Колмогорова), d. 12 Ocak 1937
– Lyudmila Aleksandrovna Dubinina (Людмила Александровна Дубинина), d. 12 Mayıs 1938
– Aleksandr Sergeyeviç Kolevatov (Александр Сергеевич Колеватов), d. 16 Kasım 1934
– Rüstem Vladimiroviç Slobodin (Рустем Владимирович Слободин), d. 11 Ocak 1936
– Yuri (Georgiy) Alekseyeviç Krivonişenko (Юрий (Георгий) Алексеевич Кривонищенко), d. 7 Şubat 1935
– Yuri Nikolayeviç Doroşenko (Юрий Николаевич Дорошенко), d. 29 Ocak 1938
– Nicolai (Nikolay) Vladimiroviç Thibeaux-Brignolles (Tibo-Brinyol) (Николай Владимирович Тибо-Бриньоль), d. 5 Temmuz 1935
– Semyon (Aleksandr) Aleksandroviç Zolotarev (Семен (Александр) Александрович Золотарёв), d. 2 Şubat 1921
– Yuri Yefimoviç Yudin (Юрий Ефимович Юдин), d. 19 Temmuz 1937 ö. 27 Nisan 2013

Grup trenle birlikte 25 Ocak’ta İvdel’e varıyor. İvdel’den Vijay’e doğru giden bir otobüsle yollarına devam ediyorlar. Grubun öncü üyesi olan Yuri Yudin, ben kendisine ‘’Bay Şanslı’’ diyorum çünkü ayağını burktuğu ve hastalandığı için yolculuğuna son verdi ve geri döndü. 27 Ocak, grubun son görüldüğü tarih oldu. Gruba ait kameralar ve günlükler kampta bulundu. Grubun son olarak kamp kurduğu yer ise, Yuri Yudin tarafından Dyatlov’un ormandan dolayı zirveyi kaybetme korkusu olarak nitelendirildi. Nitekim kar fırtınasından korunmak için ormana yapılabilirdi fakat kamp oldukça açık bir araziye kurulmuştu.

Arama çalışmaları ve cesetlerin bulunması

Gezi planı dahilinde grubun 12 Şubat tarihinde Vijay’a dönmesi ve spor kulübüne telgraf çekmesi gerekiyordu. Fakat Dyatlov, Yudin’e gecikme olabileceğini söylediği için grup için kimse endişelenmedi. Zaman ilerledikçe ve gruptan haber alınamadıkça polis, ordu, helikopterler ve bir grup gönüllü bölgeye giderek arama çalışmaları başlattı.

26 Şubat tarihinde ekip, terk edilmiş ve parçalanarak kullanılamaz hale gelen çadırı buldu. Çadırı bulan Mihail Şaravin çadırın parçalandığını ve karla kaplı olduğunu fakat çadırın içinde eşyaların ve ayakkabıların bulunduğunu söyledi. Araştırmacılar ise sonrasında çadır üzerinde yaptıkları araştırmalarda, çadırın içeriden yırtıldığını teyit ettiler. Dokuz kişiye ait olduğu belirtilen ve sadece çorap, bazen de çıplak ayak ve tek bir ayakkabı izleri ormanlık alana yöneliyordu. 500 metre sonra ise izler karla örtülüyordu. Ormanın girişindeki sedir ağacının altında yanarak kül olmuş odunlar ve Yuri Krivonişenko ve Yuri Doroşenko’nun cesetleri bulundu. İkisi de yalnızca iç çamaşırı ve çorap giyiyorlardı. Yakmaya çalıştıkları odunlar ise cesetlerinin bulunduğu sedir ağacının beş metre yukarısından kırılmıştı. Araştırmacılar bundan, ikilinin bir şeylere bakınmak (belki kamp veya grubun diğer üyeleri) için ağaca çıktığını çıkardı. Araştırmacılar sedir ağacı ile kamp arasında üç ceset daha buluyorlar. İgor Dyatlov, Zina Kolmogorova ve Rüstem Slobodin. Araştırmacılar birbirlerinden 150 metre uzaklıkta bulunan bu gençlerin kampa giderken öldüklerini düşünüyor. Cesetler ağaçtan sırasıyla 300, 480 ve 630 metre uzaklıkta bulunuyor.

Diğer dört gencin cesedine ulaşmak ise iki aydan fazla sürdü. 4 Mayıs’ta sedir ağacından 75 metre uzaklıkta bulunan cesetleri ise diğerlerinden daha iyi giyimliydi. Zolotaryov, Dubinina’nın kürklü montunu ve şapkasını, Dubinina ise ayağına Krivonişenko’nun yün pantolonunu giymişti.